Czy zdjęcie będzie udane zależy od między innymi od kompozycji czyli układu elementów w kadrze oraz ich wzajemnego oddziaływania. Jeśli chcemy osiągnąć maksymalną kompozycję powinniśmy zapoznać się z jej zasadami.

Plany w fotografii

W komponowaniu ujęcia bardzo ważne jest prawidłowe wypełnienie kadru. Wyjątek od tej zasady stanowią zdjęcia przedstawiające obiekty w postaci płaskiej, dwuwymiarowej oraz obiekty trójwymiarowe, które widoczne są z jednej strony. Stosowane powszechnie w fotografii są trzy plany: plan pierwszy oraz plan średni i plan dalszy. Kadr nalży tak komponować by jeden z planów był ważniejszy od pozostałych. Ważne jest to jest aby odbiorcom przekazać teść przesłania.

Zasada trójpodziału

Należy pamiętać, że nie wszystkie obiekty umieszczone centralnie w kadrze wyglądają interesująco. Powszechnie stosowana jest zasada trójpodziału, która określa w sposób interesujący rozmieszczenie w kadrze fotografowane obiekty. Kadr dzielony jest na dziewięć równych części, które tworzą siatkę linii stanowiących mocne punkty obrazu. Na fotografii ważny obiekt powinien być posadowiony na jednym z punktów przecięcia siatki.

Linia horyzontu

Gdzie zatem należy umieścić Linię horyzontu w kadrze umieszcza się centralnie, nisko lub wysoko. W kadrowaniu dzielącym obraz na dwie części linia horyzontu przebiega centralnie. Ten układ stosowany jest gdy nie wyróżnia się żadnego z elementów tworzących fotografię. Przy umieszczeniu linii horyzontu nisko bardzo ważne jest wyważenie odpowiednich proporcji. Poprzez przesunięcie obiektywu aparatu do góry gdy patrzy się scenę z linii horyzontu przesuwa się w kadrze linię horyzontu do dołu.

Jeśli podczas oglądania sceny w kadrze przesuniemy aparat do dołu to uzyskamy na zdjęciu linię horyzontu umieszczoną wysoko. Pierwszy plan zdjęcia staje wtedy głównym tematem.

Kompozycja niecentralna

Decydując się na zastosowanie kompozycji niecentralnej w której występuje jeden niewielki przedmiot należy pamiętać o umieszczeniu jeszcze jednego elementu by zaciekawić odbiorcę.

Przestrzeń dla ruchu

Podczas fotografowania obiektów w ruchu gdy są w danej chwili w spoczynku pamiętać trzeba o tym aby pozostawić im przestrzeń do ruchu. Postacie pozostające w bezruchu powinny mieć pozostawioną przestrzeń do skierowania wzroku.

Perspektywa

Perspektywa to sposób, za pomocą którego można Wykorzystując elementy tworzące scenę (perspektywę) w celu uzyskania zdjęcia wywołującego u widza wrażenie głębi i odległości oraz trójwymiarowości. Efekt zmniejszenia skali można uzyskać umieszczając dwa obiekty tych samych rozmiarów jeden za drugim. , można uzyskać efekt zmniejszenia skali. W rezultacie tego im dalej obiekt znajduje się od obiektywu aparatu to wydaje się mniejszy. Rozróżniamy dwa rodzaje perspektyw. Perspektywą liniowa to złudzenie zbiegania się linii równoległych w miarę ich oddalania się od patrzącego. Przedłużenie tych linii na fotografii doprowadziłoby do ich połączenia. Perspektywa powietrzna to z kolei wrażenie polegające na tym, że w miarę oddalania się od obiektywu aparatu barwy na fotografii nabierają coraz jaśniejszych tonów.

Wybór kadru

Tworzenie kompozycji zdjęcia rozpoczyna się między innymi od kadrowania. Podczas fotografowania stosuje się dwa rodzaje kadrów: poziomy i pionowy. Najczęściej stosowany w fotografii jest kadr poziomy. Ma on najbardziej naturalny charakter. Odbiorcza przyzwyczajony jest do oglądania rzeczywistości w poziomie. Ten rodzaj kadrowania stosuje się do fotografowania dwóch lub większej liczby ludzi oraz gdy obiekty charakteryzuje ruch poziomy. Kadrowanie pionowe jest rzadziej stosowane w fotografii. Ten rodzaj kadru przede wszystkim budzi u oglądającego wrażenie, jakby oglądał on nie zdjęcie, a obraz. Osoba oglądająca nie zwraca uwagi na prawą i lewą krawędź zdjęcia lecz na jego pozostałe elementy. Ten rodzaj kadru stosuje się gdy obiekty fotografowane są pionowe.

Punkt widzenia

Punkt widzenia bardzo duże znaczenie dla kompozycji fotografii. Pozycja fotografa podczas wykonywania zdjęcia oraz sposób trzymania przez niego aparatu ma decydujące znaczenie w tym względzie. Przybliżając lub oddalając aparat od fotografowanego obiektu fotograf wpływa na zmianę proporcji miedzy przedmiotami, które są bliżej i dalej. Fotografując obiekt z innej strony wpłynąć można na zmianę charakteru zdjęcia. Wyróżniamy: punkt widzenia umieszczony wysoko, nisko, zbliżenie oraz fotografowanie obiektu z innej niż początkowo strony. Punkt widzenia umieszczony wysoko występuje gdy podczas fotografowania osoba wykonująca zdjęcie znajduje się z aparatem nad obiektem. Wynikiem takiej fotografii następuje zastąpienie tła kadru inną fakturą.

W przypadku umieszczenia punktu widzenia nisko fotografowane obiekty zwiększają wizualnie swoje rozmiary. Fotografując z dołu sprawiamy złudzenie ogromnych ich rozmiarów. Punkt widzenia zbliżenie stosowany jest gdy nie można znaleźć tła, na którym obiekt wyglądałby dobrze. Należy wtedy skoncentrować się na fotografowaniu jego fragmentu. Można pokazać obiekt od innej strony poprzez zmianę położenia obiektu i osoby fotografującej z różnych stron. Nowe zdjęcia możemy uzyskiwać zmieniając położenie względem obiektu i fotografując go z różnych stron. Tego typu działania mogą całkowicie ożywić i zmienić charakter zdjęcia.

Naturalne obramowanie

Jednym z najciekawszych sposobów kadrowania jest obramowanie. Elementami które mogą być obramowaniem to przykładowo okna, łuk nad drzwiami, łuki pod mostem oraz ciemne obszary obrazu. Wykorzystuje się również kształty i kontrasty barwne. W przypadku fotografowania elementów architektonicznych tło powinno być ostre. Na fotografiach przyrodniczych tło natomiast powinno być rozmyte. Obramowanie może zajmować pierwszy plan na obrazie lub znajdować się w jego tle. Jeśli obramowanie zajmuje pierwszy plan dodaje zdjęciu wyrazistości i głębi, gdy występuje w tle skupia uwagę na głównym temacie.

——-

Porady fotograficzne zostały przygotowane przez studio Fotoklaps: http://fotoklaps.pl. Szukasz dobrego fotografa? Wejdź w link i zobacz portfolio.

——-